Categorie: annelies

De tuin ontwaakt

Even een korte bericht over het reilen en zeilen in de moestuin. Na een koude start van het jaar met te veel regen nu een periode met te weinig regen. Fantastisch om te zien hoe de planten zich aanpassen, de ene soort neemt haar plek in grootschalig, de andere soort kwijnt juist weg. Er wordt nu verder geborduurd op het tuin design dat Marian had ontworpen. We hopen dat we dit jaar wat extra groente mogen oogsten. De bodem is nog niet heel voedzaam maar met een paar natuurlijke toevoegingen proberen we hem gestaag te verrijken. Tot nu toe hadden we een kleine oogst van spinazie en wat radijs. Ik kon mijn enthousiasme niet bedwingen en begon al voor te zaaien in de koude kas. Inmiddels is er een grote selectie wat zijn plek in de aarde heeft gevonden: pronkbonen, tuinbonen, peulen, doperwten, bieten, uien, sla uitjes, 3 soorten aardappelen, tuinbonen, krulsla, rode eikenbladsla, kropsla, raapstelen, koolrabi, pompoen, courgette, tomaten en paprika, naast een kruiden toevoeging van salie, dille, basilicum, lavas en snijselderij. Elke dag maak ik mijn ronde door de tuin, elke dag raak ik de planten aan en verwonder ik mij over deze heerlijke pracht, de groeikracht en de schoonheid. De tuin blijft aan de wilde kant, met bloemen en mooi bloeiend “onkruid” er tussendoor; bijencadeaus en slakkenhapjes. Er komt geen chemie aan de pas, maar deftige zelfgemaakte mengsels van knoflook tegen te luizen of sapjes van heermoes en brandnetel, naast koffiedik royaal rondgestrooid. De natuur wint altijd en dat mag ook in deze tuin uiteraard zo blijven. De klaprozen hebben een deel van de tuin in storm overgenomen en laten hun vuurrode pracht zien terwijl de vlier zijn zalige geuren verspreid en de goudsbloem haar stem laat horen met vel oranje kleuren. Er zijn nu nog wat bessenstruiken bij gekomen en ook de siertuin heeft wat nieuwe soorten ontvangen. De bloei ervan mogen we later in het jaar pas zien. Ook de vijver mag pronken met nieuwe aanwinsten, die al langzaam beginnen te bloeien. De tuin wordt met veel liefde een aandacht verzorgd en ook belaagd door vogels, duiven, insecten, larven, slakken en katten. Regelmatig zie ik de net aangeplante babyplantjes de volgende ochtend niet meer staan waar ik ze had gezet. Een gourmet buffet voor de vele nachtelijke bezoekers. Voor mij betekent dat, nog een keer opnieuw beginnen en dat blijven doen. Ik ben zielsgelukkig dat ik in de tuin mag werken en het elke dag zien transformeren. Wat zou het fijn zijn als jullie ook binnenkort weer konden genieten van deze mooie plek! Petra Lages

Op het trottoir van de Hoogstraat konden voorbijgangers opgekweekte zonnebloemstekjes meenemen. Met een bezinnende tekst, uitleg over de zonnebloem als plant en met aandacht verzorgd proberen we de dag van de Aarde onder de aandacht te brengen. En op het einde van de dag waren alle stekjes meegenomen. Dat ze mogen doorgroeien tot volle zonnebloemen.

Vorige week is tot ons grote verdriet Zr. Theofrida overleden. Een grote vrouw in alle opzichten. Veel heeft zij betekend voor deze plek aan de Hoogstraat. We zijn ook met onze gedachten bij zr. Bets en zr. Alberta. Afgelopen zaterdagochtend is Zr. Theofrida begraven. Tijdens dit moment hebben we stilgestaan bij haar overlijden. Velen, waaronder de Kringleden hebben dit gezien de huidige omstandigheden thuis gedaan. Met een klein groepje van onder andere Vluchtelingen in de Knel en Omslag hebben we haar herdacht. Dit hebben we gedaan onder ´haar´ beukenboom.

Twee sprekers hadden we te gast afgelopen maandag in onze huiskamer. Qader Shafiq uit Nijmegen vertelde over 5 jaar ervaring met shelter city daar. In 12 steden in Nederland worden tijdelijk activisten uit andere landen opgevangen, deze 12 steden vormen tezamen de zogenaamde shelter cities. Wat zou het mooi zijn als Eindhoven de volgende stad op rij zou worden!
De huidige gast in Nijmegen, William, vertelde zijn eigen verhaal. William is een milieuactivist, hoewel hij dat woord zelf niet gebruikt. Hij is de oprichter van Friends of ZOKA, een organisatie die staat voor het beschermen, behouden en duurzaam managen van het Zoka Forest. Het werd doodstil in de huiskamer toen hij zijn verhaal deed. Wat een kracht ging er van deze man uit! Hij bleek in staat je in zijn verhaal mee te nemen. Je zag de bulldozers als het ware voor je. De natuur die vernietigd wordt, de mensen die daartegen demonstreren, de grimmige sfeer, de bedreigingen.

In de link van het ED vind je het verhaal van Shelter City.

https://www.ed.nl/eindhoven/idee-eindhoven-als-veilige-haven-voor-bedreigde-activisten~ad4990e1/

Tijdens onze maandelijkse gezamenlijke lunch met de organisaties in het pand, hoorden we tussen neus en lippen door dat ‘onze eigen’ zr. Bets afgelopen zaterdag de Vredesprijs heeft ontvangen. Dat vonden wij toch wel een noemenswaardige gebeurtenis! Van de 12 genomineerden vond de jury haar bijdrage aan het vredesdenken in de stad letterlijk prijzenswaardig. Wij zijn enorm trots op haar!

Met een klein maar enthousiast groepje kwamen we dinsdag bij elkaar voor een gezellige avond. Met alle aawezigen maakten we een ´footprint´ van het afgelopen jaar.

Bij picknicktafel denken we aan vakantie. Maar de vakantie is voorbij. Toch hebben wij in de tuin een vakantieplekje gecreëerd. Altijd zijn er wel mensen die nog iets hebben staan, wat ze niet meer gebruiken. We mochten het zo komen ophalen. Dat deden we dus, met zijn vieren. We kregen er meteen een compostbak en een regenton bij! Die komen altijd goed van pas.
Wat een feest. Het was slechts een paar straten verder, dus ging het gewoon lopend, dragend, af en toe pauze, veel gelachen onderweg en mensen die ons nakeken. Maar…… wij kunnen weer heerlijk buiten zitten!

Stapjes naar vrede.

Op zaterdag 31 augustus organiseert het Platform voor Levensbeschouwing en Vrede regio Eindhoven (LEV) in samenwerking met de stichting Vredesburo Eindhoven een vredeswandeling in Eindhoven en Veldhoven . Je kunt de route volgen als gewone wandelaar of fietser. Langs de route liggen verschillende lokaties die zich hebben aangemeld en graag iets vertellen over wat zij doen, hoe hun stapje naar vrede eruit ziet.
Voor meer informatie kun je terecht op de website: http://www.stapjesnaarvrede.nl

Er is namelijk nog meer te doen dan de vredeswandeling!

Van de serie ´Zin in het Alledaagse´ in Trouw is een podcast verschenen.
Na het interview van Annelies, dat in Trouw heeft gestaan, is er nu een gesproken versie.
Zeker de moeite van het luisteren waard.

https://open.spotify.com/episode/2Ae45VWwxGf0YT2x5PJzgo?si=NJmxyxYARIG9QB6VTSr_9g

De Nacht van de vluchteling was op 15 en 16 juni. Annelies liep de 40 km van Utrecht naar Amersfoort. Het was weer bijzonder om deze nacht te lopen, samen met ruim 500 andere mensen. Het doel: even in de schoen te staan van een vluchteling, te ervaren hoe het is om te lopen in de nacht, niet weten hoe lang, hoe ver, waar naartoe. Zeer de moeite waard! En natuurlijk: geld ophalen voor de Stichting Vluchteling. Ook dit jaar is er weer een recordbedrag opgehaald van ruim 1,5 miljoen euro! Geld dat besteed wordt aan mensen in oorlogsgebieden.

Op 16 juni was het Kringzondag en Paul en Cora hadden deze ochtend voorbereid met als thema: ‘In hoeverre zijn wij soms ook een vluchteling?’ De vraag komt dicht op je huid. Wanneer vertonen wij vluchtgedrag en hoe ziet dat eruit? Een mooie ochtend was het.

Op 20 juni was het de Dag van de Vluchteling. In het van Abbemuseum was een fototentoonstelling te zien van cliënten van Vluchtelingen in de Knel. Zij hadden het verhaal van hun leven in beeld gebracht en vertelden daarover. Het was een indrukwekkende dag. Een impressie van zr. Bets:
Dag van de vluchteling in het Van Abbemuseum.
De werksalon van het museum stroomde vol; onverwacht, maar waar! Fantastisch.
Stralende blij kijkende mensen van Vluchtelingen in de Knel en medewerkers van het Van Abbemuseum; dit hadden ze niet verwacht. “Kunst is voor iedereen”, ook voor de ongedocumenteerde vluchteling. Dat bleek na een kleine ceremonie bij het binnengaan van de tentoonstelling (ON)gezien; een uiting van hoe een vluchteling zich voelt in allerlei situaties; indrukwekkend.